هر بروكري، كارگزار معتبر بين المللي نيست

احتمالا با نقش بروكر كاملا آشنا هستيد، با اين حال به صورت خيلي خلاصه نقش اين كارگزاران جهاني را توضيح ميدهيم. بروكر، واسطه اي است بين سرمايه گذاران مختلف. بروكر (همانند كارگزار بورس)، دارايي را از يك فرد خريده و به فرد ديگري منتقل ميكند. صد البته كه براي اين كار، مبلغي را به عنوان كارمزد (اسپرد، كميسيون، بهره يا سواپ) از خريدار و فروشنده دريافت ميكند.

از آنجاييكه بروكرها مستقيما با پول و سرمايه ي افراد در ارتباط هستند، حتما بايد تحت نظارت نهادهاي مالي و معتبر دنيا قرار بگيرند. كشورهاي مختلف دنيا، نهادهاي مختلفي را براي كنترل عملكرد بروكرها داير كرده اند. هر كدام از اين نهادها كه مستقيما تحت نظر بانك مركزي يا وزارت اقتصاد آن كشور فعال است، با بررسي صحت عملكرد بروكرها، به آنها گواهينامه اي مبني بر تاييد فعاليتشان صادر كرده و آن را وارد ليست بروكرهاي معتبر ميكند.

اين گواهينامه به اصطلاح رگولاتوري يا رگوله خوانده ميشود. نهادهاي معتبر دنيا، رگولاتوري‌هاي NFC، CysSec، NFA و …. را به بروكرها اعطا كرده كه نتيجه‌ي آن، تاييد عملكرد آنها است. اين رگوله به معناي اجازه ي فعاليت آن بروكر در همان كشور يا كشورهاي تحت نظارت آن نهاد ناظر است. اما از آنجاييكه ايران جزو هيچكدام از اين نهادها نيست، ملاك معتبر بودن بروكر در ايران، داشتن رگوله اي با نام آفشور است.

رگوله هاي آفشور كه عموما توسط كشورهاي كمتر شناخته شده صادر ميشوند، به اين بروكرها اجازه ي فعاليت در ايران را داده و به نوعي تضمين ميكنند كه اين بروكر، جزو بروكرهاي معتبر براي ايرانيان است.

البته اينكه بروكري داراي مجوز فعاليت در آمريكا يا اروپا باشد (جداي از رگوله آفشور) و همچنين داشتن سالها تجربه نيز ملاك ديگري براي اعتبارسنجي يك بروكر خواهد بود. از آنجاييكه ايرانيان در شرايط خاصي به سر برده (از لحاظ تبادلات مالي بين المللي)، بروكري در ايران معتبر است كه حداقل روش هاي پرداختي محلي را نيز جزو خدمات خود قرار داده باشد.